Ίσκιοι Καλοκαιριού

Παραθεριστές - Summer Shadows

Εξοχική οικία

Πέρασαν κάποια χρόνια από εκείνο το Καλοκαίρι. Στις σκιερές συστάδες του κήπου με τις γαλαζωπές ανταύγειες από το νερό, τις ψάθινες χαραμάδες της πέργολας απ' όπου διαχέονταν λεπτές αχτίδες του ήλιου...

Τα βράδια γύρω από το μαρμάρινο τραπέζι έτοιμοι για να αφουγκραστούμε το ξετύλιγμα της έναστρης νύχτας μέσα στο αδιάκοπο πήγαιν-έλα των παραθεριστών που κατέκλυζαν τους φιδωτούς δρόμους του νησιού.

Λίγο πιο πριν είχαμε δει τις κορφές των δένδρων κάτω απ' τ' αστέρια, καθώς πρόβαλαν ασημόχροες στο διάβα του φεγγαριού.

"Βάλε λίγο Santana πάλι!" Και η μουσική του Μεξικανού κιθαριστή ξετυλιγόταν μαζί με το απαλό θρόισμα του αέρα, τις λάμψεις των αστεριών, το ήσυχο βλέμμα του σκύλου που ξαπλωμένος στη βοτσαλωτή πλακόστρωση του κήπου, κάτω απ' την πέργολα μας περιεργαζόταν με προσοχή, τ' αυτιά του τεντωμένα. Μόλις μας έβλεπε να σηκωνόμαστε σηκωνόταν κι εκείνος κι έτρεχε προς την αυλόπορτα για να 'ρθει μαζί μας έκανε όμως γρήγορη στροφή καθώς μια φωνή των διέτασσε να γυρίσει πίσω "Γρήγορα μέσα, στο στρώμα σου!" κι αυτός σωριαζόταν πάλι στο χαλάκι του.

Φεύγαμε για έξω. Το κασετόφωνο που έπαιζε όλη μέρα είχε σταματήσει, τα φώτα μέσα στο σπίτι έκλειναν, μόνο η καφετιά ανταύγεια απ' το χάντρινο πορτατίφ φώτιζε το χώρο κι ήταν αυτή που μαζί με τον πιστό σκύλο, θα μας προϋπαντούσε στην επιστροφή μας.

Santana - Corazon Espinado (Πληγωμένη Καρδιά)