Άγγελος των βουνών - Anchel

Πάνω στην Άμμο Strangers in the night Παραλία Αγίας Μαρίνας - Αίγινα Χαράς τσουγκρίσματα κροτάλισμα των ποτηριών " Εις υγείαν! Πάντα τέτοια !", " Και του χρόνου !" Πόσο απλά είν' όλα σαν δίπλα στο κύμα κάτω απ' το φως του φεγγαριού κρασί, μεζές, παρέα φτιάξουν μια σύμπνοια αγαστή σαν μια παλιοπαρέα... Τι να τα κάνεις τα σκούρα γυαλιά να κρύψεις τι, που να κρυφτείς; αυτή η αλήθεια είναι μεγαλειώδης! Απλά το κύμα θα σου τραγουδά κι ο μπάτης της θαλάσσης, δροσίζοντας σε χαριτωμένα μυστικά θε να σου μουρμουρά και τ' Αυγουστιάτικο φεγγάρι από ψηλά τόσο κοντά... δεν θα του κρύβεσαι κι όλο κοιτώντας το - σα να του γνέφεις... Ναι, η αλήθεια είναι εδώ: χαρές, λύπες μικρές που χάνονται μεσ' το απαλό μεθύσι νύχτας παυ ξετυλίγεται αργά μες τους ρυθμούς μιας σάμπας κουβανέζικης στη λάμψη της αστροφεγγιάς μιας θάλασσας με τ' άρωμα του δυόσμου. Νερό, αλμύρα, ήχος των ποτηριών κι όλα μπορούν ν' αλλάξουν υπόσχεση του ένα...

Τα κόκκινα γυαλιά Red Dragon Tatoo Τα κόκκινα γυαλιά δεν ήταν του χορού, ήτανε του θανάτου. Κρυμμένος πίσω απ' τα γυαλιά που 'βαλε το απόγευμα πλησίασε με ύπουλο χαμόγελο το νεαρό με το on the rocks ποτό στο χέρι, το καινούργιο του τι-σερτ, το μελαγχολικό του βλέμμα τον τράβηξαν κοντά του ιδίως το καινούργιο μεγάλο του ρολόι που φορούσε στο κεντημένο με τατού χέρι του. 💧 Στριφογύριζε ώρες κοντά του ήδη τον άγγιζε με τη ψυχρή του ανάσα. Το ίδιο βράδυ τον άγγιξε πάλι μέσα σε μπλε ηλεκτρικά φώτα. Και τότε ήταν που του 'δωσε το τελευταίο φιλί. Κι ήταν το φιλί του αποχαιρετισμού για όλα όσα κρύβανε τα κόκκινα γυαλιά - πλήθη, φωνές, μουσικές 💧💧 Μουσικές απόκοσμες όλο και πλησίαζαν Στη σιωπή της νύχτας μ' ένα τηλέφωνο που θα 'μενε για πάντα βουβό πίσω απ' τα μπλε κυπαρίσσια της βεράντας δίπλα στο σώμα που κείτονταν πια ασάλευτο ενός παράξενου red dragon -που 'χε στο μπράτσο κεντημένο- θέλημα - διαταγή 💧💧💧