Έντγκαρ Άλαν Πόε - Annabel Lee

Edgar Allan Poe: Annabel Lee

Edgar Allan Poe - Baltimore U.S. 1809 - 1849 (40)

Άνναμπελ Λη

Άνναμπελ Λη Ένα ποίημα στη γνωστή τεχνοτροπία του μακάβριου (macabre) —κυρίου εκπρόσωπου στην Αγγλόφωνη Λογοτεχνία και δη την Αμερικανική, του Edgar Allan Poe.

Θέμα: Εδώ μιλάει για μια αγαπημένη της οποίας την ευτυχία ζήλεψαν του ουρανού οι άγγελοι, και την πήραν μακριά απ' τον αγαπημένο της. Αυτός τώρα όλες τις νύχτες κάθεται δίπλα στη θάλασσα, στο πλευρό της, δίπλα στον μαρμάρινο βαρύ τάφο, ν' αναπολεί την χαμένη ευτυχία τους.

Κριτική ποιήματος: Το ποίημα κινείται στον ομοιοκατάληκτο στίχο, επαναλαμβάνοντας με εμμονή το όνομα της ηρωίδας του για να τονίσει την προσήλωση του στον χαμένο έρωτα. Έρωτας και θάνατος συμβαδίζουν στην έκφραση της απώλειας, μέσα στο "σκοτεινό βασίλειο" που για τον Edgar Allan Poe, δεν είναι παρά η ίδια η ζωή —ακόμη κι όταν κυριαρχεί το ευγενές και το υψηλό συναίσθημα —που όμως καταρρέει δυστυχώς, εξ αιτίας των "Βουλών" του Ουρανού, όπου κι εκεί ακόμη, κυριαρχούν θανάσιμα ανθρώπινα πάθη: ζήλια, φθόνος, εκδίκηση κλπ.

Άνναμπελ Λη

Ήταν εδώ και πολλά χρόνια
σ' ένα θαλάσσιο βασίλειο
που ζούσε εκεί μια κυρά, που ίσως και να 'χεις ακουστά
με το όνομα ΑΝΝΑΜΠΕΛ ΛΗ
που άλλο στο νου της δεν είχε
παρά εμέ ν' αγαπήσει κι από εμέ ν' αγαπηθεί.

Ήμουν παιδί κι ήταν παιδί
στο βασίλειο αυτό της θάλασσας
αλλά αγαπηθήκαμε με μια αγάπη
πάνω απ' την αγάπη πιο δυνατή, εγώ κι η Άνναμπελ Λή.
Μια αγάπη που τ' ουρανού σεραφείμ φτερωτά
ζηλέψαν σφοδρά.

Κι αυτός ήταν ο λόγος που χρόνια πριν
άνεμος δυνατός φύσηξε μέσα από 'να σύννεφο
παγώνοντας την όμορφη Άνναμπελ Λη.
Τότε ο βασιλιάς πατέρας της, ήρθε
-μακριά κλείνοντας τη σε μνήμα μεγαλοπρεπές-
στο βασίλειο της θάλασσας από με να χωρίσει.

Τ' ουρανού, οι όχι και τόσο χαρούμενοι άγγελοι
ζήλεψαν 'κείνη κι εμένα.
Ναι, αυτός ήταν ο λόγος- όλοι το ξέρουν
στης θάλασσας πάνω σ' αυτό το βασίλειο
που στείλαν αγέρα παγερό μέσα απ' το σύννεφο
τη δικιά μου όμορφη Άνναμπελ Λη να σκοτώσει.

Όμως η αγάπη μας ήταν δυνατότερη
από την αγάπη όλων
που ήταν από εμάς μεγαλύτεροι, σοφότεροι ακόμη-
που ούτε στον ουρανό πάνω, οι άγγελοι
μήτε της θάλασσας κάτω, οι δαίμονες
θα μπορούσαν τη ψυχή μου ποτέ να χωρίσουν
από 'κείνην της όμορφης Άνναμπελ Λη.

Γι' αυτό το φεγγάρι ποτέ πια δεν λάμπει
χωρίς να μου φέρνει στο νου, το όνειρο
της όμοφης Άνναμπελ Λη.
Και τ' αστέρια κι αυτά σπινθιρίζουν χλωμά
κι είναι τα μάτια της όμορφης Άνναμπελ Λη
που με κοιτάζουν από 'κεί πάνω ψηλά.

Γι' αυτό ολάκερες νύχτες
στο πλευρό της στο κύμα 'κει δίπλα, χάμω ξαπλώνω
Ω αγαπημένη! Ώ αγαπημένη! ζωή και γυναίκα μου
σ' αυτό το φέρετρο μέσα
στη θάλασσα δίπλα
στον τάφο μέσα αυτόν, που η θάλασσα νανουρίζει.

Μετάφραση από τα Αγγλικά Λ.Σ.Α

Annabel Lee

It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of ANNABEL LEE;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea;
But we loved with a love that was more than love-
I and my Annabel Lee;
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.

And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsman came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.

The angels, not half so happy in heaven,
Went envying her and me-
Yes!- that was the reason (as all men know,
In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.

But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we-
Of many far wiser than we-
And neither the angels in heaven above,
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee.

For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;

And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling- my darling- my life and my bride,
In the sepulchre there by the sea,
In her tomb by the sounding sea.

Αρχική πηγή - εικόνα και ποίημα: Happy Birthday Edgar Allan Poe